Deelnemers: Anneke Sierink, Elisabeth Visscher, Stien Bosman, Klaas Compagner en Jan Schuurman.

Zaterdag 7 mei.
We zijn om 6.30 uur vanuit Nieuwleusen vertrokken met mooi weer. Om ongeveer 20.00 uur bij de overnachting aangekomen, een hotel dichtbij de Hongaarse grens.

Zondag 8 mei.
Na een goede nachtrust, die niet helemaal stil verliep, zijn we rond 9.00 uur weer in de auto gestapt, om ’s middags rond 14.45 uur bij de Hongaars-Oekraïense grens aan te komen. Om 15.30 uur doorgelaten met veel medische materialen. Nadat we onze intrek genomen hadden in het mooie onderkomen gingen we eten. Daarna onder het genot van een drankje nagepraat en tevreden naar bed. We wonen nu in Beregovo.

Maandag 9 mei.
Vandaag is het Bevrijdingsdag in Oekraïne. Toch konden we gelukkig nog wel wat doen. We hebben de medische artikelen in het ziekenhuis afgeleverd. Tijdens de rondleiding door het ziekenhuis hebben we veel nieuwe indrukken te verwerken gekregen, we zagen nieuwe, maar veel meer oude werkmaterialen. Het meest schokkend was de babyafdeling. Niet dat het er zo slecht uitzag, maar wel de reden. Hier zagen we allemaal baby’s van nog geen jaar, na de bevalling blijven ze hier en gaan de moeders gewoon naar huis. Ze laten de zorg over aan het ziekenhuis. Sommige moeders komen geregeld, anderen alleen om hun kind na een jaar op te halen, weer anderen komen helemaal niet terug. Ouders zien het niet zitten om hun kind te onderhouden. Daarna hebben we Peter’s nieuwe kantoor en het depot in Beregovo bekeken. Hier hebben we nog drie fietsen en een voetbalspel ingeladen voor de volgende dag om mee te nemen naar Badalo. Wist u dat ze in Beregovo ook een BOB kennen?

Dinsdag 10 mei
We zijn eerst naar de kinderpsychiatrie in Chikosh geweest. We hebben hier een aantal matten en een groot vloerkleed afgeleverd. Na overleg kwamen we erachter dat ze geen televisie nodig hadden, maar een schotel om de verbinding met de satelliet te maken. Een nieuwe televisie hadden ze al gekregen. Dit was ons inziens een gebrek aan communicatie. Na overleg met Gyuri, waar we zouden eten, kwam het allemaal nog goed. Gyuri zou ervoor zorgen dat er een schotel geplaatst wordt. De televisie is weer terug in het depot. Het voetbalspel werd bij de plaatselijke kerk in Badalo achtergelaten. De drie fietsen, waaronder een kinderfiets, kregen ook een nieuwe bestemming. Het jongetje kwam later, zielsgelukkig en glimmend van trots, zijn fietskunsten vertonen. Daarna nog wat souvenirs gekocht en deze dag was al weer om. Het gaat nog steeds erg goed.

Woensdag 11 mei.
We begonnen met een bezoek aan de markt. Het is altijd weer een bezienswaardigheid, vooral de vleeshal. Vervolgens naar de 6e school, die gesteund wordt door de Zaaier. Hier zijn foto’s gemaakt van de geluidsapparatuur die ze voor het gesponsorde geld hadden aangeschaft. De volgende school op het programma was het Gymnasium. Voor deze school hebben we een cd-speler en printerpapier gekocht. In deze school waren ook tafeltjes en stoeltjes uit het depot gekomen. Het was voor ons een indrukwekkende mededeling dat de lerares samen met de kinderen de meubels zelf, lopend, hadden opgehaald. Deze dag hebben we bij Judith en Karl gegeten. ’s Avonds zijn we nog bij Joszi op bezoek geweest en hebben we bij het depot drie voetbalspellen ingeladen voor de volgende dag. Weer terug op onze uitvalsbasis nog wat nagepraat en uitgerust. Het gaat niet zo goed met onze buikspieren.

Donderdag 12 mei.
Vroeg uit de veren om op het Gymnasium een voorstelling van zang en dans te zien. Dit optreden was in de sportzaal die niet in goede staat verkeert. Het volgende bezoek werd aan de 4e school gebracht. Ook hier hebben we een voetbalspel achtergelaten. Er zijn foto’s gemaakt van het aangeschafte lesmateriaal van het sponsorgeld. Vervolgens reisden we af naar Zapszony. Hier werden we, zoals altijd, heel hartelijk ontvangen en getrakteerd op een warme maaltijd. Terug in Beregovo hebben we na een kopje thee nog wat gewinkeld om daarna te genieten van een theatervoorstelling met zang en dans in kleurrijke klederdracht. Nog een bezoek aan Peter en Viktoria en weer terug naar ons groene huis. Het lachen wil maar niet stoppen.

Vrijdag 13 mei.
Voor vandaag hadden we nog een opdracht, namelijk de school in Bene. Ook hier hebben we een oranje tafel gebracht (voetbalspel), waar de kinderen zichtbaar blij mee waren. Op deze school hadden ze (nog steeds) een hele gammele pingpongtafel. Maar nu hebben ze daarnaast nog een pingpongtafel, afkomstig van de Wegwijzer. Voordat we vertrekken hebben we nog foto’s gemaakt van de sportattributen die met sponsorgeld waren aangeschaft. De rest van de dag hadden we vrijgemaakt voor een privébezoek. Zoals gebruikelijk zijn we deze laatste avond uit eten geweest met de mensen van de Stichting Karpaten.

Het programma hebben we naar tevredenheid kunnen afwerken. Na toch wel een vermoeiende week hebben we zaterdag 14 mei de terugreis aanvaard. Na een overnachting in Passau zijn we zondag 15 mei om 18.00 uur aan de Haagwinde ontvangen door partners en bestuur. De reis was voor ons allen erg leerzaam. Met de huidige regering lijkt de corruptie weer toe te nemen. Voor ons een zorgelijke situatie, als je ziet dat de rijken steeds rijker worden en de armen steeds armer. Aan de andere kant stimuleert dat ons om door te gaan met hulp verlenen waar we kunnen, want er is en blijft nog veel te doen.